φωνέω

φων-έω, ([etym.] φωνή)

A produce a sound or tone:

I prop. of men, speak loud or clearly, or simply, speak, give utterance, Hom. only in [tense] aor. ([tense] pres. and [tense] impf. only in compds.);

ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη Il.6.116

, cf. 11.531, al.;

ἔπος φάτο φώνησέν τε Od.4.370

;

φωνήσας προσέφη Il.14.41

; καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα addressed him with a loud voice in winged words, 1.201, cf. 4.284, al.;

φωνοῦντος ἢ ἠχοῦντος ἢ ψοφοῦντος Epicur.Ep.1p.13U.

; folld. by the words spoken, φώνησε (φώνασε codd.)

δ', εὕδεις, βασιλεῦ Pi.O.13.67

;

χρυσοῖς δὲ φωνεῖ γράμμασιν, πρήσω πόλιν A.Th.434

, cf. Ag.1334 (anap.); οἱ βουλευταὶ ἐφώνησαν . . the Senators exclaimed . . , POxy. 2110.6 (iv A. D.); "βέκος φ. utter the word βέκος, Hdt.2.2: c. acc. cogn., ὄπα φωνησάσης having made her voice sound, Od.24.535;

φ. φάτιν S.El.329

: with neut. Adj., φ. μέγιστον ἀνθρώπων to have the loudest voice, Hdt.4.141, 7.117;

ὄρθιον φ. Pi.N.10.76

;

ἄλλο τι φ. A.Pr. 1063

(anap.);

τάδε φ. Id.Ch.314

(anap.);

μέγα φ. Id.Eu.936

(anap.), S.Ph.574;

ἄπυστα φ. Id.OC489

;

ὅσια φ. Id.Ph.662

; δεινὸν φ. ib. 1225;

εὔφημα Id.Aj.362

, 591, E.IT687, etc.;

μηδεὶς ἔπος φωνείτω IG22.1368.108

;

τὸν ῥηϊδίως φωνεῦντα πᾶν ἔπος Anaxarch.1

: abs., cry aloud, as in joy, S.Tr.202; of a singer,

ἀοιδὸς . . αἰόλα φωνέων Theoc.16.44

:—[voice] Pass., τὰ φωνηθέντα sounds or words uttered, Pl.Sph. 262c, Ti.72a, cf. Longin.39.4.

2 of animals, utter their cries, Arist. HA578a32; of birds, ib.593a14; [τὰ σελάχη] φωνεῖν οὐκ ὀρθῶς ἔχει φάναι, ψοφεῖν δέ ib.535b25;

ἐφώνησε πέρδιξ LXXJe.17.11

; of the cock, crow, Ev.Matt.26.34, al.

3 as law-term, affirm, testify in court, Leg.Gort.1.18, al. (written πωνίω).

4 of a musical instrument, sound, E.Or.146 (lyr.); of sounds, ἡδὺ φωνεῖν sound sweetly, Plu.2.1021b; but βροντὴ φ. it has a voice, is significant, X.Ap.12.

5 ἄφωνα καὶ φωνοῦντα consonants and vowels, E.Fr.578 codd. Stob. (fort. ἄφωνα φωνήεντα).

II c. acc. pers., call by name, call, Αἴαντα φωνῶ I call 'Ajax' S.Aj.73, cf. Ph.229, Ev.Matt.27.47, etc.; call by a name,

ὑμεῖς φωνεῖτέ με ὁ διδάσκαλος Ev.Jo.13.13

:—[voice] Pass., to be called,

τὰ ἀρχαῖα ἐκπώματα κισσύβια φωνέεται Nic.Fr.1

.

2 φ. τινα c. inf., command,

σὲ φωνῶ νεκρὸν . . μὴ συγκομίζειν S.Aj.1047

.

3 invite,

τοὺς φίλους Ev.Luc.14.12

.

4 c. dat. pers., call to, cry to,

Ζεῦ ἄνα, σοὶ φωνῶ S.OC1485

(lyr.), cf. OT1121;

ἕρποντι φωνεῖς Id.Aj. 543

.

III c. acc. rei, speak or tell of,

προσβολὰς Ἐρινύων A.Ch. 283

; ὁδοῦ τέλος . . οἷον οὐδὲ φωνῆσαί τινι ἔξεσθ' tell to any one, S.OC 1402; φ. τὸ Ἐπιχάρμειον recite it, Pl.Ax.366c.